Don't mention the W-word!

Ik hoor vaak op scholen dat het woord 'welbevinden' een taboe geworden is. Het polariseert. De woorden 'betutteling' en 'bepampering' worden dan ook vaak geassocieerd met 'welbevinden'.

Maar wat als we het nu eens anders bekeken?

Wat als... je leerlingen fysiek opgeladen in de klas zitten en mentaal gefocust zijn? En bovendien emotioneel verbonden zijn met hun behoeften en sociaal geconnecteerd zijn met elkaar? Klinkt dat niet goed?

Je energie managen is één van de bouwstenen van welbevinden die een grote impact heeft op je leervermogen!

Want ja, welbevinden is een basisvoorwaarde om goed te leren.

Dus: 'werken aan welbevinden' hertalen in 'je energie managen om je goed te voelen en goed te leren', zou dat een andere insteek kunnen geven aan het debat?